Onderstaande waar gebeurd verhaal komt uit de Nederlandse Diabeteszorg, niet uit Siberië, Uzbekistan of een of andere Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek. Meneer de Jong (niet zijn echte naam) heeft een brittle type 1 diabetes. Hij voelt zijn hypo’s na al die jaren niet meer aankomen. Met 4 insuline injecties per dag en 8-10 keer zijn glucose prikken is het leven leefbaar. Als alleenstaande (hij is weduwnaar) zorgt hij zelf voor huishouden en de boodschappen, en met name bij dat laatste moet hij oppassen dat hij bv. in de Albert Heijn niet door een plotse hypo wordt overvallen. Door veelvuldig controleren is zijn laatste ernstige hypoglycemie al enkele jaren geleden. Vanwege zijn gebruik van bloedglucose strips heeft zijn diabetesverpleegkundige bij de zorgverzekeraar gevraagd om de vergoeding van verstrekking van 250 strips op maandbasis (i.p.v. de ‘standaard’ 560 per kwartaal). Met 250 strips per maand komt hij nét rond.

De reactie van de zorgverzekeraar:
Wat wordt er met de testresultaten gedaan?
Hoe worden ze bijgehouden?
Hoe vaak is er op basis van een testresultaat een aanpassing gekomen van de pompstand?
Is de basaal waarde van de pomp al eens aangepast?
Bij deze verzekerde is dan ook het advies om kortdurend een sensor te gebruiken om een helder beeld te krijgen van de waarden.
Op basis van deze gegevens geven wij geen akkoord voor extra teststrips.

Wat is hier mis? Véél!!!
1. de zorgverzekeraar gaat op de stoel van de behandelaar zitten, en tast de autonomie van de patiënt aan
2. de patiënt gebruikt geen pomp
3. basaalstanden op de pomp veranderen brengt je hypo unawareness niet terug
4. er is geen enkel bewijs dat kortdurend gebruik van een sensor beter is dan frequente zelfcontrole, bovendien is 10 keer per dag met een stripje de glucose bepalen nog altijd goedkoper dan een sensor.
5. patiënt heeft een stabiel en leefbaar leven met frequente zelfcontrole; hij wil alleen een verruiming van de vergoeding van de strips. Dat blijkt in de praktijk een hopeloze exercitie.

Dat dit niet een unieke situatie is, blijkt uit een recente brief van de DVN. http://www.dvn.nl/files/site/20110892%20Vergoeding%20bloedglucoseteststrips%20bij%20intensieve%20insulinetherapie.pdf. “De DVN ontvangt veel klachten van verzekerden die niet op de hoogte zijn van de maximale hoeveelheid te vergoeden teststrips of van de mogelijkheid om via een machtiging een ruimere vergoeding te krijgen.”

Nederland gaat steeds meer ervaren dat de zorgverzekeraar zich een te grote broek aanmeet. Aangezien het ook voor zorgverzekeraars lastig is om in deze tijd goed personeel te krijgen, zullen zorgverleners toenemend met bovenstaande kletskoek te maken gaan krijgen. Wilt u dat niet, of wordt u depressief van het lezen van dit bericht, meldt U dan niet bij de nieuwe levenseindekliniek, maar kom op vrijdag 30 maart naar de Nationale Diabetes Dag. Hier ontmoet u uw collega’s, er zijn al meer dan 500 inschrijvingen, en gezamenlijk kunnen wij strijden voor de meest optimale zorg, met de patiënt mede aan het roer.
Links: www.nationalediabetesdag.nl
Twitter: @diabetesdag