Dankzij een oplettende huisarts werd na zo’n jaar of 15 toch de diagnose gesteld. Mevrouw G. was al jaren moe. Een paar jaar eerder was door haar vorige huisarts een te langzaam werkende schildklier vastgesteld, en zij startte met thyrax. Alhoewel dit de klachten wel iets verminderde, werd zij niet ‘de oude’.
Enkele jaren geleden verhuisde zij van het westen van ons land naar Groningen. Haar nieuwe huisarts, laten we hem Rob noemen, is een grondig iemand. Hij nam haar hele dossier door, en vond de bloeduitslagen maar gek. Een vrij T4 van 6, en ‘maar’ een TSH van 1,6. Normaal zou je bij een vrij T4 van 6 wel een TSH van 60 (!) verwachten. Hij vond dat dit niet klopte, en nam de telefoon. Al snel concludeerden wij dat dit inderdaad niet klopte, en mevrouw G. belandde op mijn spreekuur.
De anamnese was simpel. Jaren geleden had zij een moeizame bevalling met veel bloedverlies, en sinds die tijd ging het niet heel goed. De menstruatie bleef weg, en de klachten van moeheid, alhoewel redelijk te hanteren, kwamen er voor in de plaats. Om een lang verhaal kort te maken: zij bleek een totale hypofyse uitval te hebben, en krijgt nu ook hydrocortison en groeihormoon. Het gaat haar inmiddels een stuk beter.
Dankzij deze oplettende nieuwe huisarts werd alsnog de diagnose gesteld en de juiste behandeling gegeven. Hulde dus aan dokter Rob. Maar ook wel jammer van de gemiste kansen. Zelfs met het karakteristieke beeld van SECUNDAIRE hypothyreoidie (hypothyreoidie met een normaal TSH, hetgeen wijst op een probleem met de hypofyse), werd haar aandoening niet herkend. En die aandoening heet het syndroom van Sheehan.
Op de website van de hypofyse stichting kunnen we lezen: Omdat het syndroom van Sheehan zo zelden voorkomt, gebeurt het vaak dat vrouwen lange tijd met deze aandoening rondlopen, voordat hij herkend wordt. Voor mevrouw G. is dat helaas heel herkenbaar. Ik moest weer aan haar verhaal denken tijdens onze recente refereeravond voor huisartsen. Toen zond ik de volgende tweet:
“Als je bij klachten van moeheid etc. alleen de TSH meet, kun je secundaire hypothyreoidie missen”
Voor meer informatie: zie http://www.hypofyse.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=61:syndroom-van-sheehan&catid=45:aandoeningen&Itemid=71
Aan zo’n huisarts heb je een goede, zouden er meer van moeten zijn. Persoonlijke aandacht is prettiger als een nummer zijn. Vind ik.
Ik hoor mijn endocrinoloog nog zo zeggen: “het lijkt me onwaarschijnlijk dat u twéé aandoeningen heeft”, toen ik vroeg of ik echt geen prolactinoom naast mijn hypothyreoidie kon hebben….. Ik hoop dat ik de laatste patient was waarbij ze die opmerking zo luchtig maakte…